۩۞۩ دلشکسته ۩۞۩

توی این زمونه عشقم دیگه مشتری نداره

قصر رویا های آبی حتی یه پری نداره

دیگه این دوره زمونه عاشقی سرش نمیشه

دیگه کشکه بشی فرهاد و بری دنباله تیشه

دنیا این روزا همینه یه روزی خوبه یه روز بد

یه روزی یکی میاد و جلوی راهت میشه سد

میگه توی این زمونه فرهاد قصه ها میشه

میگه کاری کردی با اون بشه مجنون تا همیشه

مثه ماستای چکیده عشقش اول سفته سفته

با غرورش میگه صدبار مگه عاشق شدن مفته

هی واسش از چپ و از راست یا آهنگ یا شعر میخونه

میگه فرهاد کیه؟دیگه بیستون کندن آسونه

واسه شیرینه بیچاره همش از کوه کنی میگه

 همش از اینکه تو هر روز توخیاله منی میگه

تندوتند نامه و تلفن پشت سر هم

از این حرفا که عزیزم نخوری یه وقتی تو غم

اوایل عاشقیاش وقتی میشه آخره ماه

چشماش انگار نمیبینه رقمای فیشه همراه

خلاصه هی خالی بندی،هی دوست دارم،عزیزی

خودتون بهتر میدونید،هم دروغ،هم زبون ریزی

یکی دو ماهی که که طی شد،ترش میشه ماسته چکیده

مجبوری دوغش کنی چون،چون مزه ی خوبش پریده

آره دیگه اون زمونه که میگن:عشق مثه دوغه

مجنونا هی لیلی میخوان،سرشون خیلی شلوغه

مجنونی که هی میگفتش:مثه پرتقال دزفول

 

عشقمون خیلی شیرینه،درسای عشقُ شده فول

 

رو میشه دستش که آره

 

عاشقی پر از کلک بود

 

آخر صندوقه میوه پرتقالش پر از کپک بود

 

 

 

 

 

 

 

مجنونای امروزی که قدر عشقُ نمیدونن

 

 

تنها کارشون همینه خاطراتُ میسوزونن

 

 

اون زمونه که وا میره دیگه عشقا و علاقه

 

 

با خودش فکر میکنه که:آی لاو یوم (I Love youm)خیلی داغه

 

 

فرهاد عشقای امروز با خودش میگه که یه کم

 

 

کم کنم داغیه عشقُ نکنه خودم بسوزم

 

 

پس دیگه قطع میشه نامه تا عمل کنه به حرفش

 

 

تلفناشم کم میشه تا پولش بشه به صرفش

 

 

اون که میگف انده(end) عشقه اونم این عشقه نهفته

 

 

یه کاری میکنه که عشق از جلو چشات بیفته

 

 

بیچاره شیرینه قصه که می خواد اونو ببینه

 

 

مثه ارباب راجوها توو صف باید بشینه

 

 

تازه وقتی میبینه میگه حوصله نداره

 

 

آخه مشغوله بیچاره نمی دونه سر کاره

 

 

با تمومه مهربونیش میگه:حتما یو مریضی

 

 

ولی داد میزنه:خوبم،احتیاجی نیس اشک بریزی

 

 

 

لیلی میشه مات و مبهوت

 

 

تازه میفهمه غرورش واسه هیچی شده دود

 

 

ولی باز میگه :آخه من اسیر توام توو  این بند

 

 

با کنایه میگه:بابا وفا دیگه کیلو چند؟

 

 

آره راس میگه این روزا وفا اینقدر گرونه

 

 

هیچ کسی عمدا نمی خواد قیمته اونو بدونه

 

 

بگذریم باقی قصه...

 

 

مجنونه میگه به یارش:نه دیگه واسش میمیره نه دیگه هست بیقرارش

 

 

ماجرای عشق اول میرسه واسش به آخر

 

 

عشق واقعی توو دنیا این روزا هست خیلی نادر

 

 

عاشق دیونه ی ما دوباره توی خیابون

 

 

در حال متراژ میبینه یکی رو باز میشه مجنون

 

 

دوباره میگه که:آره اونی که می خوام همینه

 

 

میگه به کیس مقابل که واسش مثه شیرینه

 

 

دوباره قصه از اول باز میشه تکرار و تکرار

 

 

باز دروغ توو حرفُ باز حیله توو رفتار و گفتار

 

 

باز تمومه اون مراحل واسه یه آدمه ساده

 

 

از این عاشقای پر مکر توو این دنیا زیاده

 

 

خلاصه این روزا تنها حواسه که در وجوده

 

 

وقتی میشکنه یه قلبُ میگه:این لیلیم نبوده

 

 

حرفه عاشقای امروز پره تزویر و دروغه

 

 

میبینید؟چاره ندارم که میگم:عاشقی مثه دوغه

 

 

حالا که قصه ی پره نیرنگُ شنیدید

 

 

هر کی گفت عاشقتونه فکر کنید اونو ندیدید

 

 

 

 

بهار بانو

 

رفتن تو براي دلم چه غريب بود

 

اينکه دگر مرا دوست نداشتي عجيب بود

 

تو که پيوند داده بودي دل مرا با عشق

 

چشم هايت براي درد دلم چون طبيب بود

 

تو که با نگاه هاي من حرف مي زدي

 

باورم نمي شود که نگاهت فريب بود

 

اولش شرم از تماشاي من داشتي جنس و رنگ نگاهت نجيب بود

 

رفتي و با غمت ماندم و رودي از اشک

 

چشم من ديگر از ديدنت بي نصيب بود

 

باورم نمي شود من تو را با کسي ديدم آنروز

 

آه خداي من چه کنم او رقيب بود

 

چشم هاي زارو حال بيمارم از نديدنت

 

مثل فصل خزان يک درخت سيب بود

 

مي پذيرم کسي ديگري را تو مي خواهي

 

قهر تو چون کشیدن دلم به صلیب بود

 

 

                                                                                                                                        بهار بانو

                                                                                                                                            ۲/۱۰/۸۴